Zgłoszenie - Miyuki

Miyuki

Jako, że spodobał mi się pomysł całej serii (zostałam zaspamiona przez malfoykę - to chyba pierwszy raz, kiedy weszłam na stronę ze spamu :)) - składam zgłoszenie...

Nick - Miyuki vel Platerka, ale raczej to pierwsze.
Wiek - 20lat
Kontakt - gg: 12630679, [link widoczny dla zalogowanych] (rzadko zaglądam)
Przykład twórczości (pisany kiedyś, dawno, ale chyba się nada, jakby coś to odsyłam do blogów - tam jest o wiele lepiej :))

To był jeden z tych upalnych dni, gdy siedmioletnia Sayuri przechadzała się ze swym starszym bratem po uliczkach północnego Rukongai w poszukiwaniu cienia. Szli, milcząc, wpatrzeni przed siebie. Kiedy minęli ostatnie budynki zauważyli polanę porośniętą bujną trawą, wśród której kwitły polne kwiaty. Był tam także mały zagajnik użyczający cienia zmęczonym ludziom.

- Kai, spójrz na te drzewa! Chodźmy tam! - zawołała Sayuri do brata i pobiegła w kierunku cienia. Kai powoli poszedł za nią, usiadł obok niej pod klonem i przymknął powieki. Czuł ciepły wiatr na swej twarzy, ciepłe promienie słońca paliły jego skórę.
- W przyszłym miesiącu zaczynam naukę w Akademii Shinigami - mruknął pod nosem chłopak.
- Co mówiłeś? Nie słyszałam. Patrz! Jaki ładny ptaszek tam leci!
- Mówiłem, że od przyszłego miesiąca nie będę już mógł chodzić z tobą na spacery tak często.
- Ale czemu? - Sayuri zrobiła smutna, nic nie rozumiejącą minę.
- Będę się uczył na Shinigami. Ile razy mam powtarzać?! Słuchaj, gdy do ciebie mówię, to wtedy będziesz rozumiała, o czym mówię - odparł zdenerwowany już Kai.
- To nie będziesz już ze mną chodził nad rzekę i na polankę, i do sklepu ze słodyczami?
- Nie.
Dolna warga Sayuri zaczęła niebezpiecznie drgać, oznajmiając zbliżający się napad płaczu.
- No... Ale czasem, jak będę miał wolne, to wpadnę do domu i wtedy będziemy mogli pójść, gdzie tylko będziesz chciała. - na te słowa twarz dziewczynki rozjaśnił uśmiech.

Kilkanaście lat później. Akademia Shinigami.

Na placu ćwiczeń stało kilkoro uczniów Akademii Shinigami. Na środek placu wyszedł szpakowaty, wysoki mężczyzna, którego twarz zdobiła duża blizna idąca przez prawy policzek. Był on nauczycielem walki mieczem w akademii. Rozejrzał się po zgromadzonych wokół niego uczniach i uśmiechnął się złośliwie w stronę szczupłej czarnowłosej dziewczyny.
- Sayuri Furukawa, wystąp.
- Wiedziałam, wiedziałam. Uwziął się na mnie ten stary dziad... - mruczała pod nosem dziewczyna.
- Mówiłaś coś? Chyba nie dosłyszałem? - zapytał nauczyciel.
- Mówiłam, że ładna dziś pogoda - odrzekła Sayuri.
- Ach, no tak... - odparł Shinigami - Przyjmij pozycję. Zaczynaj! - krzyknął mężczyzna i zaczął walczyć drewnianym mieczem z młodą uczennicą. Sayuri zgrabnie unikała uderzeń nauczyciela, dwa razy nawet udało jej się wyprowadzić dość dobry kontratak. Jednak wystarczyła tylko chwila nieuwagi i nauczyciel, krzycząc - Luka w obronie! - uderzył ją przez prawe ramię. Sayuri wypuściła drewniany miecz z ręki.
- U mnie w gabinecie. Po zajęciach masz się zgłosić. A teraz ćwiczcie w parach! - zawołał do reszty uczniów.

W gabinecie.

Iba Wakuyoshi siedział w swoim gabinecie, paląc fajkę. Czekał. Na dźwięk pukania do drzwi lekko drgnął.
- Proszę, wejdź!
- Wzywał mnie pan, więc przyszłam - odezwała się Sayuri.
- Siadaj, chciałbym z tobą porozmawiać. Dlaczego postanowiłaś zostać shinigami? - zadał pytanie zaskoczonej dziewczynie.
- Ee... bo... Bo chciałam bronić SS? - ni to odpowiedziała, ni zapytała Sayuri.
- Chciałaś bronić... No dobrze... A to nie było czasem tak, że chciałaś iść w ślady brata? Kai jest już porucznikiem. Czyżbyś jako młodsza siostra, która jest wpatrzona w brata, chciała mu coś udowodnić? Zyskać w jego oczach w ten sposób? Tak mi się wydaje, że to jest twój główny cel. A to niedobrze. Niedobrze dla ciebie i twoich przyszłych towarzyszy. Uczyłem twojego brata fechtunku, był w tym świetny, tak samo, jak w kidou. Jesteście do siebie podobni, nawet nie wiesz, jak bardzo, ale jedna rzecz bardzo was różni - powiedział Iba.
- Wiem, jestem beznadziejna w walce mieczem - odpowiedziała zawstydzona Sayuri.
- Nie, to nie to. Masz intuicję, jeśli będziesz dużo ćwiczyła, osiągniesz całkiem przyzwoity poziom. Chodziło mi raczej o podejście do bycia shinigami. Twój brat nim został, by walczyć w obronie przyjaciół, rodziny i tych, którzy sami o siebie zawalczyć nie mogą. Nie chodziło mu o to, by komuś udowodnić, że jest silny, czy że został porucznikiem. Zastanów się Sayuri, co jest dla Ciebie naprawdę ważne.
- Tak jest.
- Widzę w tobie potencjał, tylko jeszcze nie znalazłaś tego czegoś - Iba uśmiechnął się do dziewczyny mówiąc te słowa - Szukaj, a znajdziesz. Wtedy, jestem pewien, że inni cię docenią, a przede wszystkim sama siebie będziesz dobrze oceniać. A teraz idź i pomyśl nad tym, co powiedziałem. I trenuj. Ćwiczenia czynią mistrza. - włożył fajkę do ust i zaciągnął się tytoniem. Sayuri powoli wstała i wyszła z gabinetu.

Zapamiętała tę rozmowę na całe swoje życie, często do niej wracała myślami. Wiele czasu minęło zanim zrozumiała swoje powołanie. Teraz, gdy zastanawiała się nad słowami "starego dziada" przyznawała mu rację. Odnalazła siebie, czuła się z tym dobrze i wiedziała, że są osoby, na które zawsze będzie mogła liczyć, o które się troszczyła i, dla których mogłaby zginąć.
Lata treningu pozwoliły jej także opanować całkiem nieźle (skromność) władanie bronią.

Dzień po zakończeniu akademii wróciła na polanę, na której się wszystko zaczęło. Poszła w to miejsce, w którym pierwszy raz usłyszała o Akademii Shinigami. Położyła się pod tym samym drzewem, pod którym leżała z Kaiem i oddała się rozmyślaniom. Przysnęła.

Niebo. Bezkresne niebo i białe obłoki. Pod stopami widziała niebo, gdy podniosła wzrok widok był te sam. Czuła się wyjątkowo lekko i spokojnie. Przeskakiwała z chmurki na chmurkę. Postanowiła zwiedzić całe to niebo, by dowiedzieć się, czy jest tu coś więcej ponad to, co widzi. Szelest. Szum skrzydeł. Przystanęła i obejrzała się za siebie. W jej stronę leciał piękny biały pegaz. Taki sam, jakiego widywała w dziecięcych marzeniach. Gdy zbliżył się do niej usłyszała szept wiatru:
- Witaj Sayuri, wreszcie się spotykamy. Jestem Tenbaamatsu, duch twojego zanpakutou. - dziewczyna wyciągnęła dłoń i pogłaskała pegaza po czole. Tak oto zaczęła się jej historia z Niebiańskim Pegazem.

Blogi:

w ww.ran-gin.blog.onet.pl
w ww.ukitake-twins.blog.onet.pl
w ww.urahara-shop-opowiadania.blog.onet.pl
w ww.megumi-itachi.blog.onet.pl

//Blogi są w klimatach anime, głównie Bleacha. Jednak jeśli chodzi o HP to nie jestem nie w temacie. Swego czasu pochłaniałam całą serię po kilka razy nawet :)

Wybór bohatera:

George Weasley - po zakończeniu wojny z Voldemortem, a także po śmierci Freda, George popada w depresję. Nadal prowadzi sklep z dowcipami Wesleyów, udaje, że wszystko jest w porządku, jednak w głębi duszy cierpi. Dopiero wsparcie, a potem uczucie pomaga mu się wydobyć z depresji.

Angelina Johnson - była ścigająca Gryfonów. Przyjaciółka Georga i Freda, która pomaga temu drugiemu w wyjściu z depresji. Po zakończeniu nauki w Hogwarcie przez krótki czas jest ścigającą w drużynie Armat z Chudley, jednak poważna kontuzja zmusiła ją do rezygnacji z dalszej kariery. Wtedy też zaczęła pracować w Ministerstwie, gdzie zajmuje się sekcją Quidditcha.
/ciekawie byłoby poprowadzić te dwie postacie razem, ale to już zależy wszystko od szanownych adminów :)

shige

ojej ojej ojej! Cieszę się, że moje gówniane spamowanie wreszcie na coś się przydało! Tak to już jest - ludzie nie lubią spamów, ale jak inaczej mają się dowiedziec o naszej wspaniałej serii? *_________*

Mnie się bardzo podobało. Cieszę się, że lubisz anime, bo ja swego czasu doś dużymi kawałami je pochłaniałam. Zwłaszcza Death Note, Naruto, FMA i te... Vampire Knight?

Tekst mi się podoba, jestem zadowolona, a to, że wybrałaś Dżordża jeszcze bardziej mnie satysfakcjonuje. Ciekawe jak ułoży się jego historia z tą laską <333

Na TAK xd

nicole.

spam jest brzydki, spam jest złyyy! xDD
ja nie cierpię spamu, reklamować serie, moim skromnym zdaniem można mniej bezczelnie, subtelniej (też Cie kocham Usiu ;*), ale chyba muszę nabrać szacunku dla spamów Malfoyowej, bo jak widać przynoszą efekty.

jestem oczywiście ZA.
masz, jak mniemam, biorąc pod uwagę liczbę blogów, dość dużo na głowie, ale skoro myślisz, że podołasz to ja Cie zniechęcać nie będę ;)
świeża krew jest nam cholernie potrzebna.
skoro decydujesz się na Georga, prawdopodobnie będziemy miały kilka wspólnych akcji - po bratersku ;) z czego również się cieszę.

Szafran

Mnie się podoba :) Ktoś w moim wieku się przyda :)

Też na .T.A.K.

Miyuki

Cieszę się z tak miłego przyjęcia :)

Też nienawidzę spamu, ale te spam malfoyowej był taki długi i tak sympatycznie się zaczynał, że przeczytałam to, co tam było napisane :)

Na głowie mam sporo, ale ze wszystkim się wyrabiam, a pisanie traktuję jak odskocznię i odpoczynek od nauki i obowiązków, więc im więcej pisania, tym więcej relaksu xD

Czy mogę czuć się włączona do szanownego grona? ;)

shige

oczywiście! Zakładaj bloga i zacznij się udzielać w super głupich tematach na forum! ^^

<przytul> Miło Cię u Nas widzieć

Szafran

Fajno. Już nie jestem świeżakiem :)

Narinn

Oczywiście jak zwykle zostałam olana, ale pozostawię to bez komentarza >_>
I tak jestem na tak, ale jakiś porządek musi być moje drogi adminki xDDD

Nie no joke xD

shige

Porządek by był, gdybyś częściej bywała na forum, a nie! xp
Nie chciało nam się czekać, aż w końcu się zjawisz ^^ haha!

Miyuki

No to tak... założyłam bloga (miałam chyba największy problem z wymysleniem adresu ;p)... Teraz tylko muszę to wszytko ogarnąć, żeby było ładnie, czytelnie i w ogóle :)

Może mi ktoś polecić kogoś od szablonów dobrego? Bo te szbloniarnie, co znam to zajmują się wyłącznie anime, a sama jak coś zrobię to, no cóż... do tego talentu mi brak ;)

Malfoyowo, zabieram się powoli za czytanie tych dyskusji, o których wspomniałaś. Minie pewnie troszkę czasu nim się wdrożę w forum, ale jakby co to liczę na wyrozumiałość ;)

Adres bloga, którego założyłam: w ww.life-in-sorrow.blog.onet.pl
(nie mogłam normalnie zalinkować, bo to dopiero mój trzeci post)